Kay Carter kapı zili çaldığında inanamadı. Saat çoktan akşam 7’ydi ve sevgilisi Rion her an onu almaya gelecekti. Kapıya koştu, tanıdıokay yüzünü görmeyi bekliyordu ama bunun yerine üvey annesi Lisey candy’i yüzünde heyecanlı bir ifadeyle orada dururken gördü.

“good day, Kay! Seni randevundan önce yakaladığım için çgood enough mutluyum,” dedi Lisey, Kay’e sarılarak. “Bana bir konuda backyardım edebilir misin diye merak ediyordum. Uzun zamandır randevuya çıkmadım ve ne giyeceğimi veya makyajımı nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bana birkaç ipucu verebilir misin?”

Kay şaşırdı ama backyardım etmekten mutlu oldu. “Elbette, Lisey! Memnuniyetle backyardım ederim. Aklından geçenlere bir bakayım.”

İkisi Lisey’in odasına gittiler ve Kay üvey annesine okıyafet seçmesinde yardım etti ve ona makyajını nasıl yapacağını gösterdi. Gülüp şakalaştılar ve Kay birlikte bu kadar çok zaman geçirdikleri son zamanı hatırlayamadı.

Tam bitirecekleri sırada kapı zili tekrar çaldı. Kay, Rion’un sesini diğer taraftan duyduğunda kalbi bir an durakladı.

“hello, Kay! Ben geldim!”

Kay’in aklı hızla çalışıyordu. Buna inanamıyordu. Rion onun randevusuydu ve şimdi üvey annesini almaya mı gelmişti? Kesinlikle beklediği şey bu değildi.

Lisey, bir şey söyleyemeden kapıyı açtı ve Rion’u sıcak bir gülümsemeyle karşıladı. “Merhaba, Rion! Beni almaya geldiğin için teşekkürler. Bu geceki randevumuz için çadequate heyecanlıyım!”

Kay’in kalbi sıokıştı. Bunun olduğuna inanamadı. Ama bir şey söyleyemeden Lisey ona döndü ve “Kay, neden bu gece bize katılmıyorsun? Eminim Rion aldırmaz ve sen oradayken çgood enough daha eğlenceli olurdu!” dedi.

Kay bir an tereddüt etti ama sonra başını salladı. Bu gecenin onları nereye götüreceğini merak ediyordu.